De dag van de kleine krokodil is vol geluiden, thuis en op de crèche. Thuis zijn de geluiden vertrouwd (‘de kietel doet hihi’, ‘de rits doet zzzip’) maar dat zijn ze op de crèche eigenlijk ook, gelukkig! Eerst doet de kleine krokodil daar heel hard ‘wèèèèh!’, maar dan gaat het boek van ‘er was eens…’ en klinken de geluiden van de muziekinstrumenten, het eten en drinken (‘mjam mjam mjam’, ‘klok klok klok’). Op de handgemaakte illustraties in zachte tinten kleurpotlood op een crèmekleurige ondergrond is het humorvolle verhaaltje goed te volgen. Het peuterprentenboek in oblong formaat heeft dunkartonnen bladzijden en twee afgeronde hoekjes. Een fijne en originele uitgave die het voor het eerst naar de crèche gaan nu eens heel anders benadert. Samen lezen, geluiden nadoen, en daar plezier aan beleven met peuters vanaf ca. 2 jaar.

Wat gaat het allemaal snel! Voordat je het weet, breng je je kleine baby naar de crèche. Ook voor de kleine krokodil is het vandaag de grote dag. We volgen hem van bij het ontwaken tot het moment dat mama hem weer ophaalt. Met een bang hartje stapt hij binnen bij de onthaalolifant. De tranen blijven niet achterwege, maar naarmate de dag vordert, voelt kleine krokodil zich meer en meer thuis. De volgende dag gaat hij zeker terug.

De verhaallijn is zeer herkenbaar en eenvoudig. Boekjes met dit thema zijn zeker al verkrijgbaar. Wat dit kartonboek wel origineel maakt, is dat het verhaal enkel uit klanknabootsingen bestaat. Neem als voorlezer zeker de tijd om wat te experimenteren met de geluiden, want als je ze letterlijk gaat lezen, gaat er veel plezier verloren. Tring triiing, hihi, spetter spetter, zzzip, haphap, huphup, wèèèèèh … Het zijn maar enkele voorbeelden van geluiden die je tegen zal komen. Nog leuker wordt het als je de kleine luisteraar de geluiden laat maken (zoals smakken, slurpen) of zoeken (zoals een rits, een deur).

De Italiaanse Montanari is niet aan haar proefstuk toe. Ze werkt vooral met kleurpotloden en krijt. De illustraties spreken zeker aan en zien eruit als “gewone” tekeningen, waarbij computertechnieken niet de bovenhand genomen hebben.

Het oblongformaat is een meerwaarde, evenals de stevige vormgeving. Zo kan het prentenboek tegen een stootje en tegen de niet altijd zo voorzichtige handjes van de doelgroep.

Verberg tekst